15 سال قمرى 163 روز و 6 ساعت از 15 سال شمسى کمتر است.
9 سال قمرى که 97 روز و 22 ساعت و 48 دقیقه از نه سال شمسى کمتر است.
15 سال قمرى 163 روز و 6 ساعت از 15 سال شمسى کمتر است.
9 سال قمرى که 97 روز و 22 ساعت و 48 دقیقه از نه سال شمسى کمتر است.
«یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ، وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ»؛ سورۀ اعراف، آیه 30.
«اى فرزند آدم، زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود داشته باشد.بخورید و بنوشید ولى هرگز اسراف نکنید که خدا مسرفان را دوست نمىدارد».
قَالَ علی عَلَیْهِ السَّلَامُ : أَلَا وَ إِنَّ إِعْطَاءَ الْمَالِ فِی غَیْرِ حَقِّهِ تَبْذِیرٌ وَ إِسْرَافٌ وَ هُوَ یَرْفَعُ صَاحِبَهُ فِی الدُّنْیَا وَ یَضَعُهُ فِی الْآخِرَةِ وَ یُکْرِمُهُ فِی النَّاسِ وَ یُهِینُهُ عِنْدَ اللَّهِ وَ لَمْ یَضَعِ امْرُؤٌ مَالَهُ فِی غَیْرِ حَقِّهِ وَ عِنْدَ غَیْرِ أَهْلِهِ إِلَّا حَرَمَهُ اللَّهُ شُکْرَهُمْ وَ کَانَ لِغَیْرِهِ وُدُّهُمْ فَإِنْ زَلَّتْ بِهِ النَّعْلُ یَوْماً فَاحْتَاجَ إِلَى مَعُونَتِهِمْ فَشَرُّ خَدِینٍ وَ أَلْأَمُ خَلِیلٍ نهج البلاغة؛ ص: 146
بدانید که پرداخت مال در غیر موردش تبذیر و اسراف است، و این کار شخص را در دنیا سر بلندى مىدهد ولى در آخرت موجب سر شکستگى است، او را در دیده مردم با ارزش اما نزد خداوند خوار مىکند. کسى مالش را در برنامه غیر حق و نزد غیر مستحق صرف نکرد مگر اینکه خداوند او را از سپاسگزارى همان مردم محروم کرد، و محبّتشان متوجه غیر او گشت، و اگر روزى قدمش بلغزد و به یارى آنان نیازمند شود همان مردم بدترین دوست و پستترین رفیق خواهند بود
امام رضا علیه السلام :
فَلَیْسَ فِیمَا یَنْفَعُ الْبَدَنَ إِسْرَافٌ إِنَّمَا الْإِسْرَافُ فِیمَا أَتْلَفَ الْمَالَ وَ أَضَرَّ بِالْبَدَنِ
در چیزی که برای بدن نافع باشد اسراف نیست و اسراف در چیزی است که مال را تلف کند و به بدن ضرر برساند. من لا یحضره الفقیه؛ ج1، ص: 71
امام صادق علیه السلام می فرمایند: اسراف آن است که مالش را از بین ببرد و به بدنش صدمه بزند. (مجموعه الاخبار، باب 171 حدیث اول
پرهیز از تجمل گرایی؛ جلوتر از شرع حرکت نکردن؛ مصرف خوب و درست
هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. و رسولان ما، دلایل روشن برای بنی اسرائیل آوردند، اما بسیاری از آنها، پس از آن در روی زمین، تعدی و اسراف کردند
ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلت بار رهایی بخشیدیم• از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود!
فرعونیان، مردمی اسراف گر و متجاوزند.
کَذلکَ یُضِلُّ اللّهُ مَن هُو مُسرفٌ مُرتاب».